De Ruitenburg Halve, ook wel Westlandse halve marathon genoemd, wordt mijn eerste halve marathon van 2018 op blote voeten. Om twee uur ‘s middags start de halve marathon tegelijk met de 10 km. De eerste kilometer loop ik samen met mijn zwager Joost. Hij vindt het maar niks om met die snelle 10 km. lopers…
Rennend op blote voeten kwam ik bij een drassig veld waar ‘s zomers de witte wieven spoken, en stak het schuin over. Mijn voeten zakten steeds dieper weg en de zwarte modder borrelde omhoog tussen mijn tenen en het leek of mijn voeten langzaam oplosten in inkt. Ik rende maar gauw verder, steeds verder weg van de mensen, die veel om mij geven. Toch voelde ik mij thuis, want ik was aan het hardlopen, op blote voeten.
In januari maakte ik met Rutger een afspraak om samen Brabantse Vennenroute te gaan lopen op zaterdag 3 maart, alsof wij toen al wisten dat 5 cm. verse sneeuw zou zorgen voor een prachtig winterlandschap. De Brabantse Vennenroute vind je terug op de website van MudSweatTrails; de route loopt van station Tilburg naar het station van Boxtel en is 21 km. lang. Rutger en ik vertrokken om 10 over 10 van station Tilburg.
De komende jaren zal er nog veel gediscussieerd over de voordelen en de nadelen van het hardlopen op blote voeten. In het filmpje hieronder worden de belangrijkste discussiepunten nog eens genoemd, door 3 zwaargebouwde senioren, door een dokter gespecialiseerd in enkels en voeten en door een wat oudere hooggeleerde dame met lange blonde haren.Ik vind…
1. Op blote voeten? Dat kan gewoon niet.2. Mijn lichaam kan dat gewoon niet.3. Hondenpoep.4. Weet je wel wat anderen mensen dan tegen je roepen.5. Ik heb net nieuwe zooltjes (van 120 euro) in mijn schoenen.6. Het is niet het goede jaargetijde (te koud, te nat, te warm) 7. Ik zoek nog een goed moment en…
De 10 km. Leo Ammerlaanloop is helemaal indoor, in het kassencomplex van de firma Ammerlaan nabij Bleiswijk. De langste afstand, die ik ooit overdekt liep. Het wordt niet mijn snelste 10 km., maar wel de eerste loop, die ik in een tutu loop.
Ik kom graag in Kijkduin, ook in het laatste weekend van januari, als de Puinduinrun wordt georganiseerd. Het is een pittige wedstrijd van 9,4 km. georganiseerd door triathlonvereniging RTC. Maar ik kan echt genieten van een zware inspanning. Kort samengevat: het beste in jezelf naar boven halen en sterven met een glimlach.
Voor de eerste keer dit jaar ren ik van Scheveningen naar Katwijk. De ruisende branding fluistert: welkom terug, Hans.
De meeuwen hebben me gemist en zijn blij om me te zien. Op het strand zijn de voetafdrukken, die ik in 2017 achterliet, allang verdwenen. Er liggen nieuwe schelpen en ik zie de voetafdrukken van iemand, die eerder vanmorgen op blote voeten over het strand liep.
Eindelijk is het dan zover: de spoortunnel is af. Het nieuwe ondergrondse station was 3 jaar geleden al klaar en toen begon de sloop van het spoorviaduct. Maar omdat de stad toch al overhoop lag en de Delftenaren allang niet meer klaagden over de troep, besloot men een tweede tunnelbuis aan te leggen. Die tweede buis is nu af en omdat te vieren is er een loopje georganiseerd door die tunnel.
In 2 dagen is er een dik pak sneeuw gevallen en ik vind het heerlijk om in de sneeuw te rennen. Het witte tapijt op de aarde dempt het geluid van auto’s en andere machines: als er sneeuw ligt is het stiller. Ik haal mijn loopmaatje op, maar ze is in een slechte bui. Dingetjes…
