De atletiekbaan van AV’40 is bedekt met kunststofkorrels. Het is een prettige ondergrond om met blote voeten over te rennen. Toch doen bijna alle lopers schoenen aan als ze aan een wedstrijd op deze baan meedoen.
Bij de jaarlijkse baanwedstrijd over één kilometer start ik in de laatste serie. Ik heb geen speciale voorbereiding gedaan: ik zal wel zien waar ik op uitkom.
Ik neem me alleen voor om rustig te starten: 54 seconden bij de doorkomst op 200 m. lijkt me prima.
Na het startschot neemt Iris de kop. Ik sluit bij Iris aan, want ik weet dat ik haar kan bijhouden. Onze doorkomsttijd na 200 m. is 48 seconden… dus veel sneller dan het plan.
Tweehonderd meter verder ga ik Iris voorbij: ik kan wel ietsje harder.
Als ik de finishlijn passeer (na 600 m.) stat de klok op 2 min 30.
De laatste ronde is net zo zwaar als altijd. Ik probeer mooi te blijven lopen en blijf naar voren leunen.
Mijn eindtijd is 4 min. 8 sec.
Ik ben er blij mee: mijn snelste kilometer als 60-plusser.
(foto’s gemaakt door Floor Verschure)