Terugkijkend was 2021 natuurlijk een prachtig jaar. Het glas is altijd half vol bij mij.
Ik vervolgde mijn opleiding tot biodynamisch tuinder aan de Warmonderhof. Ik vond een nieuwe stageplek bij De Stadsboerin in Rotterdam, een hele fijne plek. Op school en bij de Stadsboerin leer ik veel van inspirerende mensen. Elke dag daar vond ik wel besteed.
Van maart tot december gaf ik training aan de Instroom-Herstel-Groep bij AV De Koplopers… daar werd ik echt blij van. In juni gaf ik met veel plezier een cursus “Hardlopen op blote voeten” aan nieuwsgierige Delftenaren. En in de zomer heb ik een paar andere hardlopers begeleid bij hun eerste barefoot-loopjes.
Het was wel jammer dat er nauwelijks wedstrijden en prestatielopen waren. Ik kon mezelf niet meer motiveren om harder te trainen.
De toestand in de wereld maakt me soms onrustig en bezorgd. Ik weet dat er grenzen aan de groei zijn en dat we zonder fossiele brandstoffen niet 17 miljoen Nederlanders kunnen voeden. Misschien heeft de corona-pandemie iets te maken met het afkicken van onze energie-verslaving. Bij een glas bier wil ik je wel uitleggen hoe ik daarover denk.
Het nieuwe jaar 2022 gaat beginnen.
Voor mij wordt het een spannend jaar: ik ga duizelingwekkende dingen doen, die ik nooit eerder deed. Maar ik denk wel dat het gaat lukken.
Ik word straks 62 jaar en dat betekent dat er (voor mij) steeds minder tijd overblijft om de wereld mooier en leuker te maken. Ik wil de jaren, die mij resten, goed en zinvol besteden.
Ik ben er niet somber over, maar juist gemotiveerd en optimistisch.
Zorgen laat ik achter mij en ik ga die nieuwe uitdagingen aan.
Pippie, elk jaar nieuwe belevingen. En elk moment breng je iets aan anderen. Nieuw voor jou en nieuw voor een ander? En als niet dan toch is het altijd de beleving waard. Leef. As u do.