One-hundred and eighty

Nee, dit stukje gaat niet over Barney en niet over darten. Het gaat over 180 stappen per minuut.

De wereldtoppers, die medailles winnen in Olympische finales, lopen met een ritme van 180 a 190 passen per minuut.
Als in Tokyo de kampioen de Olympische 10.000 meter loopt met een pasfrequentie van zo’n 185 stappen per minuut en na 27 minuten finisht. Dan heeft-ie zo’n 5000 stappen gemaakt en bedraagt zijn gemiddelde paslengte ongeveer 2 meter. Zijn vrouwelijke tegenhanger doet misschien 32 minuten over de 10 km.; zij heeft dan meer dan 5700 stappen nodig van gemiddeld ongeveer 1m70. Vrouwen zijn alleen maar langzamer dan mannen omdat ze kleinere stappen maken.
De ideale pasfrequentie is niet voor iedere wereldtopper hetzelfde. In wereldrecordraces varieerde het ritme van 172 tot 212 stappen per minuut. Bij de Koplopers is het waarschijnlijk net zo. Niet iedereen vindt 180 stappen per minuut ideaal. Je kunt jouw persoonlijke, optimale pasfrequentie bepalen met je favoriete hardloopmuziek.
Op internet kun je vinden hoeveel beats-per-minute jouw favoriete songs hebben. Het aantal beats per minuut of het dubbele daarvan geeft je de pasfrequentie waar je het liefst op rent.

In het verleden deed ik mijn lange duurlopen rond Delft met muziek op mijn oren. Ik weet nog dat het liedje “I’m like a bird” van Nelly Furtado mij altijd nieuwe energie gaf. Het ritme van dat lied, 90 bpm, paste perfect bij mijn hardloopcadans van 180 stappen per minuut. En ik weet nog dat ik luidkeels meezong met “All the things she said” van T.A.T.U.; ook met een ritme van 90 bpm.
Zeven jaar geleden ging ik anders hardlopen en steeds vaker op blote voeten. Daardoor ging ik kortere passen maken. Kennelijk ook in een hoger ritme. “Thoughts of a dying atheist” van Muse (179 beats-per-minute) vind ik tegenwoordig te langzaam. Ik vind het leuker om te rennen op  het ritme van “Kryptonite” van 3 Doors Down. Dat is 99 bpm en dat past bij mijn huidige loopritme van 198 stappen-per-minuut.
Die verandering van pasfrequentie (van 180 naar bijna 200) ging geleidelijk: Ik heb er jaren over gedaan. Maar dankzij die kleinere stapjes ben ik wel van mijn terugkerende blessures afgekomen.

Jullie kunnen bij mij eventueel een metronoom lenen om te kijken hoe dat loopt, 180 stappen per minuut. Ik hoor ook graag van jullie op welke songs jullie het lekkerst hardlopen, welke muziek jullie nieuwe energie geeft. Deel je Spotify-hardloop-playlist maar met mij.
En als ik over 15 jaar stop met hardlopen denk ik dat ik ga darten….. Game on.

Dit verhaal verscheen eerder in Het Kopstuk (clubblad van AV De Koplopers)

Eén reactie Voeg de jouwe toe
  1. Leuke lijst, lopen op passende muziek is echt veel fijner, dat met dat harde getik van een metronoom! Bij mij staat dan onder andere nog het (heel traag lijkende, maar perfect passende) If I were a boy, van Beyoncé op het lijstje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *