Even stilstaan

Je kunt niet je hele leven lang blijven rennen. Soms blijf je even stilstaan.
Dan kijk je terug op de weg, die je hebt afgelegd. En je denkt terug aan de mensen, die je bent tegengekomen.

Afgelopen week overleed mijn moeder. Na 87 jaar blies ze rustig, zonder pijn en zonder angst haar laatste adem uit.
Mijn hoofd stond er even bij stil, maar wilde al snel weer verder naar de toekomst.
Mijn lichaam trok aan de rem en dwong me om wat langer stil te staan en terug te kijken.

Vandaag haal ik de mooiste jaren uit het leven van mijn moeder naar voren.
In de jaren 70 aan het hoofd van een groot gezin, bloeide ze op en was ze onvermoeibaar.
Ze genoot van de vrijheid en het optimisme van die tijd.

Ik zal de herinneringen aan mijn moeder koesteren en steeds mooier maken. Gelukkig heb ik die vaardigheid geleerd.
Dat hardlopen komt wel weer.

2 reacties Voeg de jouwe toe

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *