Luilekkerland: overleven is tegenwoordig een makkie

Voor de meeste Europeanen is de “struggle for life” heel makkelijk geworden. Met een bezoekje aan de markt of supermarkt kun je voldoende voedsel in huis halen voor een week. Bijna niemand hoeft zijn eigen onderkomen te bouwen. Velen van ons verrichten zittend werk waarvoor geen sterke spieren nodig zijn. En velen worden zelfs ziek door het overvloedige voedsel en het gebrek aan lichamelijke inspanning.
Dat is niet het enige probleem. We hoeven onze overlevingsinstincten ook niet meer te gebruiken. Het gebrek aan gevaar en uitdagingen kan leiden tot verveling, moedeloosheid en geestelijke stoornissen.

In de video hieronder hoor je (in het Engels) vertellen over de mogelijke psychische gevolgen van passiviteit.
De gesproken tekst kun je nalezen op deze pagina: “Why Passivity Breeds Mediocrity and Mental Illness”

Het is een somber verhaal, maar halverwege verandert de toon.

Bij gebrek aan gevaar en inspanning gaan de meeste mensen “instinctief” op zoek naar uitdagingen en (zinvolle) activiteiten waaruit ze eigenwaarde kunnen putten. Op zoek naar een manier om boven de middelmaat uit te stijgen.
Velen gaan sporten en proberen in die sport zichzelf te verbeteren en een niveau te bereiken waarop ze trots zijn.
Anderen gaan schrijven, schilderen, fotograferen of op een andere manier mooie dingen maken, waar ze trots op kunnen zijn. Ook het oplossen van een kruiswoordraadsel of het voltooien van een legpuzzel kun je in ons Luilekkerland zien als een uitdaging, zoals onze voorouders vuur en gereedschappen moesten maken.

Er is eigenlijk maar een kleine groep mensen, die niet uit zichzelf in beweging komt en op zoek gaat naar activiteit waaruit ze voldoening kunnen halen. En misschien zijn zelfs die mensen met een klein zetje in de rug uit hun passiviteit te halen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *