Gisteren was ik zo blij en gespannen als een kind dat op schoolreis gaat. Mijn schoolreisje was de 2e Crazy Barefoot Marathon.
In maart liep ik voor het eerst een marathon op blote voeten op het strand tussen Scheveningen en Zandvoort. Nu ging ik mijn eerste blotevoeten-marathon over asfalt en straatstenen lopen.
Het voelt als een examen waarmee ik mijn 3 jarige omscholing tot barefootrunner afrond. Na deze dag kan ik mezelf een ervaren blotevoetenloper noemen.
Vanaf 9 uur wacht ik zenuwachtig op de andere deelnemers: één voor één komen ze aan. Uiteindelijk gaan we een kwartiertje later dan gepland van start met 11 man en één vrouw. Zodra we lopen zijn de zenuwen verdwenen.
Het voelt toch anders dan vorig jaar in Amsterdam toen ik maar een halve marathon liep. Ik heb het parkoers uitgezet en loop vaker voorop om aan te geven waar we naar toe moeten.
Het is best warm. Bij de eerste waterpost giet ik ook 2 bekertjes water over mijn hoofd.
Iedereen is op zijn gemak en kletst met elkaar. Bij zo’n gezamenlijke lange duurloop word je automatisch vrienden met je loopmakkers: daar zijn al vele hardloopboeken over volgeschreven. De sfeer is hetzelfde als tijdens een trail: het gaat niet om tijd, maar om beleving.
Ruth neemt langzamerhand de leiding over de groep van mij over, zij is daar gewoon beter in.
Na 17 km. verliezen 3 man het contact met de groep. We gaan iets langzamer lopen tot aan de tweede waterpost bij 19 km. Een paar kilometer verder op het strand nemen we afscheid van Philippe (uit Frankrijk), Ferdinand en Michiel. Acht man en één vrouw lopen verder over strand, door de duinen en weer terug de stad in.
De derde waterpost is bij AV Sparta in het Zuiderpark. In de volgende kilometers krijg ik het zwaar, de groep moet af en toe op mij wachten. Ik besluit om bij de laatste waterpost, het Veeg- en Straatbedrijf, af te haken en terug te wandelen naar het Buitenhof.
Iwanjka, Ruud, Marlon, Jeroen, Hugo, en de beide Belgen Raf en Christian lopen onder leiding van Ruth de laatste 7 km door het Haagse centrum. Zo’n 5 uur na de start komen ze weer terug op het Buitenhof.
Op een terrasje bezegelen we onze vriendschap met bier, frisdrank en een paar bordjes friet.
Crazy Barefoot kameraden, vrienden voor het leven.
Bedankt voor een onvergetelijke dag.
